Η καταγγελία στις 19 Ιουνίου, της φοιτήτριας για απόπειρα βιασμού της στις φοιτητικές εστίες της Μυτιλήνης είναι ένα ακόμα περιστατικό βίας από τα πολλά που λαμβάνουν χώρα στη χώρα μας. Τα τελευταία χρόνια φαίνεται να πληθαίνουν αυτά τα περιστατικά, όμως όλο και περισσότερες γυναίκες τολμούν να καταγγείλουν τη σε βάρος τους κατάχρηση εξουσίας, σπάζοντας τη σιωπή που συνήθως την επικαλύπτει και καθιστώντας ορατή τη βάρβαρη μορφή διάκρισης κατά των γυναικών που είναι η άσκηση βίας εις βάρος τους. Η φοιτήτρια τόλμησε να κάνει την καταγγελία παρά τις, σε τέτοιες περιπτώσεις αβάσταχτες για τη γυναικεία αξιοπρέπεια συνέπειες, ενώ το πανεπιστήμιο, στηρίζοντας, όπως αναφέρεται στην ανακοίνωσή του, τη φοιτήτρια, συγχρόνως εργάζεται «στη διασφάλιση κλίματος καταλλαγής»:
“Το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, από τη στιγμή που ενημερώθηκε για την καταγγελία απόπειρας βιασμού φοιτήτριάς μας, συζητά, υποστηρίζει και θα συνεχίσει να υποστηρίζει ποικιλοτρόπως τη φοιτήτρια μας, επιστημονικά και διαδικαστικά, σε όσα και όποια θέματα επιθυμεί και σε όποιο βαθμό επιλέγει… Την ίδια στιγμή, το Πανεπιστήμιο Αιγαίου και οι άνθρωποί του εργάζονται για τη διασφάλιση κλίματος καταλλαγής και θα συνεχίσουν να μεριμνούν για τη διασφάλιση συνθηκών άρτιας παραμονής και πραγματικά ανθρώπινης διαβίωσης των φοιτητών και φοιτητριών μας στα νησιά, ως στοιχειώδη έκφραση υποστήριξης στην προσπάθεια των ίδιων και των οικογενειών τους, όπως σταθερά πράττει κατά τα τριάντα και πλέον χρόνια από την ίδρυσή του.”
Το περιστατικό αυτό υπογραμμίζει την ανάγκη επαναξιολόγησης της συνήθως εργολαβικής φύλαξης στους χώρους του πανεπιστημίου με τρόπο που να εγγυάται την ασφάλεια ανθρώπων και χώρων. Αλλά και την ανάγκη για δίκαιη τιμωρία του κατηγορούμενου για ένα αδίκημα που δεν είναι ιδιωτική αλλά δημόσια υπόθεση που θίγει και το ίδιο το πανεπιστήμιο. Τα πανεπιστήμια ως χώροι, όπως και όλη η κοινωνία, δοκιμάζονται από τις πατριαρχικές νοοτροπίες εξουσιασμού των γυναικών που συχνότατα πλέον παίρνουν τη μορφή της ωμής σεξουαλικής ή μη βίας, ή της παρενόχλησης σε διάφορους αναβαθμούς. Ενώ διεθνώς οι βιασμοί ή οι απόπειρες βιασμών έχουν απασχολήσει πανεπιστήμια εξωτερικού[1]. Επείγει η Πολιτεία να αντιμετωπίσει με πιο συστηματικές πολιτικές πρόληψης, καταπολέμησης και τιμωρίας τη βία κατά των γυναικών και την ενδοοικογενειακή βία. Πολιτικές που πρέπει να ευαισθητοποιήσουν και το σύστημα της δικαιοσύνης.
Το Εργαστήριο Σπουδών Φύλου του Τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής, Παντείου Πανεπιστημίου, το οποίο μέσα από τις έρευνές του συμβάλλει στη παραγωγή γνώσης γύρω από τα προβλήματα ανισότητας και κυριαρχίας που γεννούν οι έμφυλες σχέσεις εξουσίας, θεωρεί επιβεβλημένη την ανάδειξη της ορατότητας του προβλήματος της άσκησης βίας κατά των γυναικών, την ενημέρωση αλλά και την ανάπτυξη πολιτικών αντιμετώπισής του και θα συνεχίσει να συμβάλει προς αυτή τη κατεύθυνση.
[1] Για ΗΠΑ https://tomov.gr/2016/07/01/%CE%BF%CE%B9-%CE%B2%CE%B9%CE%B1%CF%83%CE%BC%CE%BF%CE%AF-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B9-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AC%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%89%CE%BD/
Για ΗΒ https://www.theguardian.com/education/2017/mar/05/students-staff-uk-universities-sexual-harassment-epidemic